-
1 nabawić się
сов.nabawić się się choroby — заболе́ть
nabawić się się kataru — схвати́ть на́сморк
nabawić się się kłopotu — нажи́ть неприя́тности
2) ( użyć zabawy) наигра́ться, нарезви́ться -
2 nabawić\ się
сов. 1. czego получить что; схватить что;\nabawić\ się się choroby заболеть; \nabawić\ się się kataru схватить насморк; \nabawić\ się się kłopotu нажить неприятности;
2. (użyć zabawy) наиграться, нарезвиться -
3 dostać
глаг.• добывать• добыть• доставать• достать• заполучить• наживать• получать• получить• раздобывать• раздобыть* * *1) (np. głosy) набрать (напр. голоса)2) (otrzymać) получить3) (dosięgnąć) достать (дотянуться)4) (zdobyć) достать (раздобыть)wyciągnąć, wyjąć достать (извлечь)sprzykrzyć się, znudzić się, mieć dość разг. достать (надоесть)* * *dosta|ć%1, \dostaćnę, \dostaćnie, \dostaćną, \dostaćń, \dostaćł сов. 1. co, czego получить что;2. czego схватить что, заболеть чем; получить что pot.;\dostać
kataru получить (схватить) насморк; \dostaćł kaszlu он стал кашлять; \dostaćł ataku serca с ним (у него) случился сердечный приступ; \dostaćł gorączk|y него поднялась температура; dziecko \dostaćło zębów у ребёнка прорезались зубы; \dostać wypieków покрыться красными пятнами, покраснеть;3. kogo-co уст. взять, захватить кого-что, овладеть чем;\dostać żywcem взять живьём;
4. (do) czego достать, дотянуться до чего;● \dostać bzika (fioła) na czymś,
na punkcie czegoś разг. помешаться на чём-л.;\dostać kosza получить отказ (при сватовстве); \dostać za swoje получить по заслугам;
\dostać w skórę (po skórze) получить трёпку+1. otrzymać 2. nabawić się 3. zdobyć 4. dosięgnąć
* * *1. dostanę, dostanie, dostaną, dostań, dostał сов.1) co, czego получи́ть чтоdostać kataru — получи́ть (схвати́ть) на́сморк
dostał kaszlu — он стал ка́шлять
dostał ataku serca — с ним (у него́) случи́лся серде́чный при́ступ
dostał gorączki — у него́ подняла́сь температу́ра
dziecko dostało zębów — у ребёнка проре́зались зу́бы
dostać wypieków — покры́ться кра́сными пя́тнами, покрасне́ть
4) ( do) czego доста́ть, дотяну́ться до чего•- dostać fioła na czymś
- dostać bzika na punkcie czegoś
- dostać kosza
- dostać za swoje
- dostać w skórę
- dostać po skórzeSyn:2. dostoję, dostoi, dostoją, dostój, dostał сов.достоя́ть, вы́стоятьSyn: -
4 choroba
сущ.• беда• благосклонность• болезнь• волнение• горе• заболевание• любовь• недуг• немощь• привязанность• умиление* * *chorob|a♀ болезнь, заболевание ň;\choroba morska морская болезнь; siedlisko (źródło) \chorobaу очаг заболевания; nabawić się \chorobaу заболеть; \choroba szalonych krów коровье бешенство; ● \choroba (go) wiel прост. чёрт (его) знает!; \choroba przyniosła (nadała)! прост. черти принесли!
* * *жболе́знь, заболева́ние nchoroba morska — морска́я боле́знь
nabawić się choroby — заболе́ть
- choroba go wie!choroba szalonych krów — коро́вье бе́шенство
- choroba przyniosła!
- choroba nadała!
См. также в других словарях:
nabawiać się – nabawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ściągać na siebie coś, doznawać czegoś złego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nabawić się kłopotów. Często nabawiać się kataru. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabawić — dk VIa, nabawićwię, nabawićwisz, nabawićbaw, nabawićwił rzad. nabawiać ndk I, nabawićam, nabawićasz, nabawićają, nabawićaj, nabawićał, książk. «doprowadzić kogo do czegoś, przyczynić komu czegoś; sprowadzić, ściągnąć co na kogoś» Nabawić kogoś… … Słownik języka polskiego
rozchorować się — dk IV, rozchorować sięruję się, rozchorować sięrujesz się, rozchorować sięruj się, rozchorować sięował się rzad. rozchorowywać się ndk VIIIa, rozchorować sięowuję się, rozchorować sięowujesz się, rozchorować sięowuj się, rozchorować sięywał się… … Słownik języka polskiego
przygarbić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stać się zgarbionym, skrzywić sobie kręgosłup, pochylić się ku ziemi, nabawić się garbu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przygarbił się po chorobie. Pies przygarbił się ze starości. Dom się przygarbił. Przygarbiła się, szyjąc na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zarażać się – zarazić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zostając zarażonym, nabawić się choroby zakaźnej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zarazić się grypą, gruźlicą, AIDS. Dziecko łatwo się zaraża od rówieśników. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakatarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, zakatarzyć sięrzę się, zakatarzyć sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} dostać, nabawić się kataru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znowu się zakatarzyłeś. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strach — m III; lm M. y 1. D. u, B.=M. «niepokój wywołany przez niebezpieczeństwo lub rzecz nieznaną, która się wydaje groźna, przez myśl o czymś grożącym; lęk, obawa, przerażenie, trwoga» Dojmujący, gwałtowny, instynktowny, nerwowy, niepokonany,… … Słownik języka polskiego
dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca … Słownik języka polskiego
choroba — ż IV, CMs. chorobabie; lm D. chorobarób 1. «proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu» Lekka, ciężka, obłożna, przewlekła, chroniczna, długotrwała, nieuleczalna, śmiertelna choroba. Choroba dziedziczna, nabyta,… … Słownik języka polskiego
odleżeć — dk VIIb, odleżećżę, odleżećżysz, odleżećleż, odleżećżał, odleżećżeli, odleżećżany rzad. odlegiwać ndk VIIIb, odleżećguję, odleżećgujesz, odleżećguj, odleżećiwał, odleżećiwany 1. «poleżeć odpowiednio długo w celu pozbycia się jakiejś dolegliwości … Słownik języka polskiego
zarazić — dk VIa, zarazićrażę, zarazićzisz, zarazićraź, zarazićził, zarazićrażony zarażać ndk I, zarazićam, zarazićasz, zarazićają, zarazićaj, zarazićał, zarazićany «przyczynić się do przeniesienia zarazka na zdrowy organizm, wywołać chorobę zakaźną»… … Słownik języka polskiego
